روايه رائعه جواز مؤقت
منك هتشوفى حياتك علشان مش أنا اللى الوحيد اللى هخسر
سابها بعصبية وغادر الشقة بالكامل
فضلت أبكى على حالى أنا ايه ذنبى فى دا كله علشان يحصلى كده ... ذنبى ايه فى هروب حسن ....ذنبى ايه إن أتجوز قاسم وحبيبته تسيبه....أنا بكرهم كلهم
بعد ساعتين سمعت جرس البيت بيرن افتكرته قاسم ونسى مفتاح البيت بس لما افتحت لقيت قدامى سبب تعاستى وحزنى......حسن!
يتبعالبارت الثالث
حنين پصدمة حسن
حسن وحشتينى يا حنين
حنين بعصبية وحش ما يلهفك....أنت أهبل أنا دلوقتى مرات أخوك
حسن حنين اسمعينى أنا ........
حنين پغضب متتكلمش ملكش الحق تقول حاجه...... أنت واحد واطى عارف يعنى ايه كسرتنى يوم
فرحى وهربت قدام الناس كلها ...... طالما مش قد الجواز والمسئولية طلبتنى للجواز ليه
حنين پصدمة وڠضب مش حسيت بكده غير يوم الفرح سنة كاملة مخطوبين محسيتش بكده غير يومها
رديت عليه پغضب وصدمه من كلامه عرفت إنه واحد مستهتر مش مدرك يعنى ايه بيت وعيلة وزواج يعنى مودة ورحمة قبل حتى الحب.... واحد ضعيف وجبان كنت فعلا هضيع لو اتجوزت واحد زيه فى يوم
حسن قاسم اللى جوازك منه مزيف وفترة مؤقتة
حنين ملكش دخل فيه دى حاجة خاصة بيا وبقاسم وعموما جوازنا هيكمل زى أى اتنين متجوزين
حسن بتكدبى عليا ولا على نفسك قاسم مبيحبكيش ولا عمره هيعتبرك مراته لأنه بيحب واحده تانية
حنين قولتلك ملكش دخل بحياتنا ويلا بقى امشى من هنا
حنين بعصبية أنت........
لسه هرد عليه لقيت قاسم شده وقعد يضرب فيه بعصبية وڠضب
قاسم بعصبية جاى لمراتى وتقولها تتطلق منى وتتجوزك
حسن كانت هتبقى مراتى أنا بس ندمت وجاى أصلح غلطى
ليلكمه قاسم پغضب فى وجهه قائلا بټهديد حنين دلوقتى مراتى قسما بالله لو لمحتك
